Öğleden sonra ışığı sönerken, Bahreyn’in başkenti Manama’da megafonlu bir adam yaklaşık 200 kişilik kalabalığın önüne çıktı ve yüksek sesle bağırmaya başladı.
Filistin bayraklarını sallayan protestocular, ABD müttefiki otoriter hükümete, Bahreyn’in İsrail ile diplomatik ilişkiler kurmasının ardından iki yıl önce atanan İsrail büyükelçisini sınır dışı etmesi için yalvararak onun sözlerini coşkuyla tekrarladılar.
“Bahreyn topraklarında Siyonist elçilik yok!” diye slogan attılar. “Bahreyn topraklarında Amerikan askeri üssü yok!”
Dört milden daha az bir mesafede, Amerikalı ve Avrupalı erkekler, askeri kıyafetleriyle, Batılı güçlerden ve Orta Doğu’dan üst düzey yetkilileri bölgesel güvenliği tartışmak üzere bir araya getiren yıllık bir konferans olan Manama Diyalogu için bir araya geldi. Protestodan sadece birkaç saat sonra, sıkı güvenlik önlemleriyle korunan Ritz-Carlton Oteli’nin yaldızlı balo salonundan geçtiler; protestonun gerçekleştiğinden büyük ölçüde habersizdiler.
Bahreyn Veliaht Prensi Salman bin Hamad El Halife sahneye çıktığında, Gazze’yi yöneten ve 7 Ekim’de İsrail’e düzenlenen ve yaklaşık 1.200 kişinin ölümüne yol açan saldırının İsrail yetkililerine gönderilmesine öncülük eden Filistinli silahlı grup Hamas’ı kınayarak seyircilerin çoğunu sevindirdi. .
Saldırının ardından Gazze’de yaşanan savaş, yalnızca birçok Arap liderle halkları arasındaki ayrılığı ortaya çıkarmakla kalmadı; onu genişletti.
Yaklaşık 1,6 milyon nüfuslu bir Körfez ülkesi olan Bahreyn, savaşın başlamasından bu yana Filistinlilere yönelik halk desteğinde ve İsrail’e yönelik düşmanlıkta artışa tanık oldu. Gazze yetkililerine göre İsrail ordusu, Hamas’ın saldırısına bombalamalarla ve Gazze Şeridi’ni kuşatmayla karşılık verdi ve 16.000’den fazla kişinin ölümüne yol açtı.
Birçok Arap devleti ve vatandaşları arasında Filistin davasına yaklaşımları konusunda uzun süredir anlaşmazlıklar olsa da, savaş bu ayrımı son yıllarda en açık şekilde ortaya çıkardı. Bölgedeki pek çok protestoda insanlar sadece İsrail’i kınamakla kalmadı, aynı zamanda Hamas’a destek sloganları attı ve kendi hükümetlerini eleştirdi.
Fas ve Ürdün’de binlerce kişi, ülkelerinin İsrail’le bağlarını kesmesini talep etmek için toplandı. Kahire’de Filistin yanlısı protestocular, Mısır’ın Arap Baharı ayaklanmasının başladığı Tahrir Meydanı’nda toplandı. canlandı ekmek, özgürlük ve sosyal adalet için devrimci bir çığlık.
Bahreyn’de ise protestocular yalnızca derin bir ortak Arap ve İslami kimlik duygusu hissetmekle kalmadıklarını, aynı zamanda Filistinlilerin kurtuluşu ile kendilerinin siyasi baskıdan kurtuluşu arasında bağlantılar gördüklerini söylediler.
Manama’daki protestoya katılan 22 yaşındaki Bahreynli Fatima Jumua, “Özgür insanlar olmamızı sabırsızlıkla bekliyorum” dedi. “Varlığımız ve özgürlüğümüz Filistin’in varlığı ve özgürlüğüne bağlıdır.”
Onlarca yıldır Arap hükümetlerinin çoğu, Filistin devleti kurulmadan İsrail ile ilişki kurmayı reddetti. Ancak bu hesap, savaştan önceki yıllarda, otoriter liderlerin İsrail’e yönelik olumsuz kamuoyu görüşünü, ilişkinin ekonomik ve güvenlikle ilgili yararları ve İsrail’in en önemli müttefiki ABD’den alabilecekleri tavizler karşısında tartmasıyla değişti.
Bir düşünce kuruluşu olan Chatham House’tan Elham Fakhro, “Bahreyn hükümeti ABD’de ılımlılığın sesi olarak görülmek istiyor ve Washington’da bu algıyı şekillendirmek için İsrail ile olan yeni ilişkisini giderek daha fazla kullanıyor” dedi. “Fakat evde bunun farklı bir etkisi var.”
2020’de Bahreyn, Birleşik Arap Emirlikleri ve Fas, Trump yönetiminin aracılık ettiği ve İbrahim Anlaşmaları olarak bilinen anlaşmalar kapsamında İsrail ile ilişkiler kurdu ve onlarca yıldır İsrail ile barış anlaşmaları olan Mısır ve Ürdün’e katıldı.
Anlaşmalar, bölgenin kraliyet ailelerini uzun süredir destekleyen Batılı hükümetler tarafından memnuniyetle karşılandı ve Eylül ayında Bahreyn hükümeti, Biden yönetimiyle kapsamlı bir güvenlik anlaşması imzaladı.
Ancak anketler, sıradan Arap vatandaşlarının çoğunun İsrail’le ilişkilerin kurulmasına giderek daha karanlık baktığını gösterdi.
Sünni Müslüman kraliyet ailesinin ve çoğunluğu Şii Müslüman nüfusun bulunduğu Bahreyn’de yetkililer, anlaşmaların hoşgörüyü ve bir arada yaşamayı teşvik ettiğini söyledi. Ancak hükümetin iç muhalefeti bastırmaya devam etmesi nedeniyle bu pek çok vatandaşa boş geldi.
Filistin davası ve İsrail’e karşı muhalefet, Bahreynlileri mezhepsel ve siyasi sınırların ötesinde birleştiriyor – Sünniler ve Şiiler, laik solcular ve muhafazakar İslamcılar, genç ve yaşlı. Savaştan önce İbrahim Anlaşmalarının bölge üzerinde nasıl bir etkisi olacağı sorulduğunda Bahreynlilerin yüzde 76’sı yanıt verdi bu olumsuzdu.
Bahreynli 60 yaşındaki insan hakları aktivisti Abdulnabi Alekry, anlaşmaların “halkın iradesine karşı zorlandığını” söyledi.
Chatham House’tan Bayan Fakhro, Bahreyn’in hükümet ile muhalefet hareketleri arasındaki gerginlikler nedeniyle uzun yıllardır gergin durumda olduğunu söyledi.
“Bu kriz bu bölünmeyi daha da derinleştiriyor” dedi.
Bahreyn, 2011 yılında Suudi ve Emirlik güçlerinin yardımıyla Arap Baharı ayaklanmasını bastırdı. Aynı zamanda bölgenin en önemli Amerikan askeri üslerinden birine de ev sahipliği yapıyor.
Bahreynli protestocular, İsrail’i sömürge tarzı işgalci bir güç ve bölgeye hakim olmayı amaçlayan Batı destekli bir proje olarak gördüklerini söyledi. Bazıları İsrail’in var olmaması gerektiğini söyledi.
Bayan Jumua, Filistinlilerin ve bölge nüfusunun geri kalanının Batılı güçlerin yönetimi altında yaşadığını söyledi.
“Şu ana kadar ABD’nin izni olmadan hareket edemeyeceğimizi görüyoruz” dedi.
Protestonun ertesi sabahı Ritz-Carlton Oteli’ne dönen üst düzey Arap ve Amerikalı yetkililer, Gazze’ye giden yolu tartışmak üzere ışıltılı balo salonuna döndüler.
Beyaz Saray’ın üst düzey Ortadoğu yetkilisi Brett McGurk, kamuoyunun Abraham Anlaşmaları hakkındaki olumsuz görüşü sorulduğunda, acil krize odaklandığını söyledi. Ancak bunun ötesinde Amerikalı liderlerin İsrail ve komşularını “bütünleştirmeye” kararlı olduklarını söyledi.
Savaştan önce Beyaz Saray, Suudi Arabistan’la, en güçlü Arap ülkesi olan krallığın İsrail’i tanıyacağı karmaşık bir anlaşma konusunda görüşmelerde bulunuyordu.
McGurk, “Hamas’ın 7 Ekim’deki eylemlerinin bu durumu kalıcı olarak raydan çıkarmasına izin veremeyiz” dedi.
Ancak bazı Filistinliler, Suudi Arabistan ile İsrail arasındaki bir anlaşmanın devlet olma mücadelesini daha da baltalayacağından korkuyordu.
Üst düzey bir Bahreyn yetkilisi, hükümetinin İsrail’in burada kalacağına ve bölge halklarının bir arada yaşaması gerektiğine ikna olduğunu söyledi. Bahreyn’in, konunun hassasiyeti nedeniyle isminin gizli tutulması kaydıyla, savaşın öfkeyi ve aşırılığı körüklemesinden endişe duyduğunu da sözlerine ekledi. İbrahim Anlaşmalarının barışı inşa etmenin bir aracı olarak korunması gerektiğini söyledi.
Ancak Arap liderlerle kamuoyu arasındaki fark sorulduğunda yetkili, soruyu doğrudan yanıtlamadı. Bunun yerine Bahreyn’in Gazze’deki durumu felaket olarak gördüğünü ve barışı desteklemek için elinden gelen her şeyi yaptığını söyledi.
Konferansta İsrail’e yönelik en sert suçlamalar, nüfusun büyük kısmının Filistin kökenli olduğu Ürdün dışişleri bakanı ve İsrail’e karşı yaptırım çağrısında bulunan üst düzey Suudi kraliyet üyesi Prens Turki Al Faysal’dan geldi.
Suudi istihbaratının eski başkanı Prens Turki, Arap devletleri ile İsrail arasında bağ kurmanın barış getireceği fikrini reddederek bunu “İsrail, Amerika ve Avrupa yanılsaması” olarak nitelendirdi.
Prens Turki konuşurken, yaklaşık altı mil ötede başka bir protesto hız kazandı ve beyaz ve bej tonlarındaki alçak binalardan oluşan Muharrak’ın dar sokaklarında bloklar halinde yayıldı. Filistin bayrakları sallayan ve omuzlarında çocukları taşıyan insan akınları trafiği tıkarken, boşta duran arabalardan gelen hava benzin kokuyordu.
Bahreyn’de örgütlenme ve toplanma özgürlüğü ciddi şekilde kısıtlanmaya devam ediyor. Ancak son protestoların birçoğu hükümetin onayını aldı ve bu da stresin atılması için yarı onaylı bir alan sağladı.
Binlerce protestocu, sesleri kısılıncaya kadar İngilizce ve Arapça bağırdı.
“Kahrolsun, kahrolsun İsrail!”
“Amerika yılanın başıdır!”
Bazıları Hamas’a destek sloganları attı ve Hamas’ı Tel Aviv’i bombalamaya çağırdı.
Bahreyn veliaht prensi önceki gün yaptığı konuşmada, “Gazze’nin sürekli bombalanmasından” yakındı ve bunu “dayanılmaz bir durum” olarak nitelendirdi. Ancak İsrail’le diplomatik kopuş tehdidinde bulunmadı ve ABD’yi herhangi bir barış sürecinin “vazgeçilmezi” olarak nitelendirdi.
Bitirdiğinde misafirleri safranla haşlanmış şeftali ve ratatouille doldurulmuş tavuk göğsüyle yemeklerini yediler. Konferansın oturum aralarında Bahreynli yetkililer katılımcılara İsrail ile yaptıkları anlaşmayı korumaya kararlı olduklarını söyledi.
Filistin bayraklarını sallayan protestocular, ABD müttefiki otoriter hükümete, Bahreyn’in İsrail ile diplomatik ilişkiler kurmasının ardından iki yıl önce atanan İsrail büyükelçisini sınır dışı etmesi için yalvararak onun sözlerini coşkuyla tekrarladılar.
“Bahreyn topraklarında Siyonist elçilik yok!” diye slogan attılar. “Bahreyn topraklarında Amerikan askeri üssü yok!”
Dört milden daha az bir mesafede, Amerikalı ve Avrupalı erkekler, askeri kıyafetleriyle, Batılı güçlerden ve Orta Doğu’dan üst düzey yetkilileri bölgesel güvenliği tartışmak üzere bir araya getiren yıllık bir konferans olan Manama Diyalogu için bir araya geldi. Protestodan sadece birkaç saat sonra, sıkı güvenlik önlemleriyle korunan Ritz-Carlton Oteli’nin yaldızlı balo salonundan geçtiler; protestonun gerçekleştiğinden büyük ölçüde habersizdiler.
Bahreyn Veliaht Prensi Salman bin Hamad El Halife sahneye çıktığında, Gazze’yi yöneten ve 7 Ekim’de İsrail’e düzenlenen ve yaklaşık 1.200 kişinin ölümüne yol açan saldırının İsrail yetkililerine gönderilmesine öncülük eden Filistinli silahlı grup Hamas’ı kınayarak seyircilerin çoğunu sevindirdi. .
Saldırının ardından Gazze’de yaşanan savaş, yalnızca birçok Arap liderle halkları arasındaki ayrılığı ortaya çıkarmakla kalmadı; onu genişletti.
Yaklaşık 1,6 milyon nüfuslu bir Körfez ülkesi olan Bahreyn, savaşın başlamasından bu yana Filistinlilere yönelik halk desteğinde ve İsrail’e yönelik düşmanlıkta artışa tanık oldu. Gazze yetkililerine göre İsrail ordusu, Hamas’ın saldırısına bombalamalarla ve Gazze Şeridi’ni kuşatmayla karşılık verdi ve 16.000’den fazla kişinin ölümüne yol açtı.
Birçok Arap devleti ve vatandaşları arasında Filistin davasına yaklaşımları konusunda uzun süredir anlaşmazlıklar olsa da, savaş bu ayrımı son yıllarda en açık şekilde ortaya çıkardı. Bölgedeki pek çok protestoda insanlar sadece İsrail’i kınamakla kalmadı, aynı zamanda Hamas’a destek sloganları attı ve kendi hükümetlerini eleştirdi.
Fas ve Ürdün’de binlerce kişi, ülkelerinin İsrail’le bağlarını kesmesini talep etmek için toplandı. Kahire’de Filistin yanlısı protestocular, Mısır’ın Arap Baharı ayaklanmasının başladığı Tahrir Meydanı’nda toplandı. canlandı ekmek, özgürlük ve sosyal adalet için devrimci bir çığlık.
Bahreyn’de ise protestocular yalnızca derin bir ortak Arap ve İslami kimlik duygusu hissetmekle kalmadıklarını, aynı zamanda Filistinlilerin kurtuluşu ile kendilerinin siyasi baskıdan kurtuluşu arasında bağlantılar gördüklerini söylediler.
Manama’daki protestoya katılan 22 yaşındaki Bahreynli Fatima Jumua, “Özgür insanlar olmamızı sabırsızlıkla bekliyorum” dedi. “Varlığımız ve özgürlüğümüz Filistin’in varlığı ve özgürlüğüne bağlıdır.”
Onlarca yıldır Arap hükümetlerinin çoğu, Filistin devleti kurulmadan İsrail ile ilişki kurmayı reddetti. Ancak bu hesap, savaştan önceki yıllarda, otoriter liderlerin İsrail’e yönelik olumsuz kamuoyu görüşünü, ilişkinin ekonomik ve güvenlikle ilgili yararları ve İsrail’in en önemli müttefiki ABD’den alabilecekleri tavizler karşısında tartmasıyla değişti.
Bir düşünce kuruluşu olan Chatham House’tan Elham Fakhro, “Bahreyn hükümeti ABD’de ılımlılığın sesi olarak görülmek istiyor ve Washington’da bu algıyı şekillendirmek için İsrail ile olan yeni ilişkisini giderek daha fazla kullanıyor” dedi. “Fakat evde bunun farklı bir etkisi var.”
2020’de Bahreyn, Birleşik Arap Emirlikleri ve Fas, Trump yönetiminin aracılık ettiği ve İbrahim Anlaşmaları olarak bilinen anlaşmalar kapsamında İsrail ile ilişkiler kurdu ve onlarca yıldır İsrail ile barış anlaşmaları olan Mısır ve Ürdün’e katıldı.
Anlaşmalar, bölgenin kraliyet ailelerini uzun süredir destekleyen Batılı hükümetler tarafından memnuniyetle karşılandı ve Eylül ayında Bahreyn hükümeti, Biden yönetimiyle kapsamlı bir güvenlik anlaşması imzaladı.
Ancak anketler, sıradan Arap vatandaşlarının çoğunun İsrail’le ilişkilerin kurulmasına giderek daha karanlık baktığını gösterdi.
Sünni Müslüman kraliyet ailesinin ve çoğunluğu Şii Müslüman nüfusun bulunduğu Bahreyn’de yetkililer, anlaşmaların hoşgörüyü ve bir arada yaşamayı teşvik ettiğini söyledi. Ancak hükümetin iç muhalefeti bastırmaya devam etmesi nedeniyle bu pek çok vatandaşa boş geldi.
Filistin davası ve İsrail’e karşı muhalefet, Bahreynlileri mezhepsel ve siyasi sınırların ötesinde birleştiriyor – Sünniler ve Şiiler, laik solcular ve muhafazakar İslamcılar, genç ve yaşlı. Savaştan önce İbrahim Anlaşmalarının bölge üzerinde nasıl bir etkisi olacağı sorulduğunda Bahreynlilerin yüzde 76’sı yanıt verdi bu olumsuzdu.
Bahreynli 60 yaşındaki insan hakları aktivisti Abdulnabi Alekry, anlaşmaların “halkın iradesine karşı zorlandığını” söyledi.
Chatham House’tan Bayan Fakhro, Bahreyn’in hükümet ile muhalefet hareketleri arasındaki gerginlikler nedeniyle uzun yıllardır gergin durumda olduğunu söyledi.
“Bu kriz bu bölünmeyi daha da derinleştiriyor” dedi.
Bahreyn, 2011 yılında Suudi ve Emirlik güçlerinin yardımıyla Arap Baharı ayaklanmasını bastırdı. Aynı zamanda bölgenin en önemli Amerikan askeri üslerinden birine de ev sahipliği yapıyor.
Bahreynli protestocular, İsrail’i sömürge tarzı işgalci bir güç ve bölgeye hakim olmayı amaçlayan Batı destekli bir proje olarak gördüklerini söyledi. Bazıları İsrail’in var olmaması gerektiğini söyledi.
Bayan Jumua, Filistinlilerin ve bölge nüfusunun geri kalanının Batılı güçlerin yönetimi altında yaşadığını söyledi.
“Şu ana kadar ABD’nin izni olmadan hareket edemeyeceğimizi görüyoruz” dedi.
Protestonun ertesi sabahı Ritz-Carlton Oteli’ne dönen üst düzey Arap ve Amerikalı yetkililer, Gazze’ye giden yolu tartışmak üzere ışıltılı balo salonuna döndüler.
Beyaz Saray’ın üst düzey Ortadoğu yetkilisi Brett McGurk, kamuoyunun Abraham Anlaşmaları hakkındaki olumsuz görüşü sorulduğunda, acil krize odaklandığını söyledi. Ancak bunun ötesinde Amerikalı liderlerin İsrail ve komşularını “bütünleştirmeye” kararlı olduklarını söyledi.
Savaştan önce Beyaz Saray, Suudi Arabistan’la, en güçlü Arap ülkesi olan krallığın İsrail’i tanıyacağı karmaşık bir anlaşma konusunda görüşmelerde bulunuyordu.
McGurk, “Hamas’ın 7 Ekim’deki eylemlerinin bu durumu kalıcı olarak raydan çıkarmasına izin veremeyiz” dedi.
Ancak bazı Filistinliler, Suudi Arabistan ile İsrail arasındaki bir anlaşmanın devlet olma mücadelesini daha da baltalayacağından korkuyordu.
Üst düzey bir Bahreyn yetkilisi, hükümetinin İsrail’in burada kalacağına ve bölge halklarının bir arada yaşaması gerektiğine ikna olduğunu söyledi. Bahreyn’in, konunun hassasiyeti nedeniyle isminin gizli tutulması kaydıyla, savaşın öfkeyi ve aşırılığı körüklemesinden endişe duyduğunu da sözlerine ekledi. İbrahim Anlaşmalarının barışı inşa etmenin bir aracı olarak korunması gerektiğini söyledi.
Ancak Arap liderlerle kamuoyu arasındaki fark sorulduğunda yetkili, soruyu doğrudan yanıtlamadı. Bunun yerine Bahreyn’in Gazze’deki durumu felaket olarak gördüğünü ve barışı desteklemek için elinden gelen her şeyi yaptığını söyledi.
Konferansta İsrail’e yönelik en sert suçlamalar, nüfusun büyük kısmının Filistin kökenli olduğu Ürdün dışişleri bakanı ve İsrail’e karşı yaptırım çağrısında bulunan üst düzey Suudi kraliyet üyesi Prens Turki Al Faysal’dan geldi.
Suudi istihbaratının eski başkanı Prens Turki, Arap devletleri ile İsrail arasında bağ kurmanın barış getireceği fikrini reddederek bunu “İsrail, Amerika ve Avrupa yanılsaması” olarak nitelendirdi.
Prens Turki konuşurken, yaklaşık altı mil ötede başka bir protesto hız kazandı ve beyaz ve bej tonlarındaki alçak binalardan oluşan Muharrak’ın dar sokaklarında bloklar halinde yayıldı. Filistin bayrakları sallayan ve omuzlarında çocukları taşıyan insan akınları trafiği tıkarken, boşta duran arabalardan gelen hava benzin kokuyordu.
Bahreyn’de örgütlenme ve toplanma özgürlüğü ciddi şekilde kısıtlanmaya devam ediyor. Ancak son protestoların birçoğu hükümetin onayını aldı ve bu da stresin atılması için yarı onaylı bir alan sağladı.
Binlerce protestocu, sesleri kısılıncaya kadar İngilizce ve Arapça bağırdı.
“Kahrolsun, kahrolsun İsrail!”
“Amerika yılanın başıdır!”
Bazıları Hamas’a destek sloganları attı ve Hamas’ı Tel Aviv’i bombalamaya çağırdı.
Bahreyn veliaht prensi önceki gün yaptığı konuşmada, “Gazze’nin sürekli bombalanmasından” yakındı ve bunu “dayanılmaz bir durum” olarak nitelendirdi. Ancak İsrail’le diplomatik kopuş tehdidinde bulunmadı ve ABD’yi herhangi bir barış sürecinin “vazgeçilmezi” olarak nitelendirdi.
Bitirdiğinde misafirleri safranla haşlanmış şeftali ve ratatouille doldurulmuş tavuk göğsüyle yemeklerini yediler. Konferansın oturum aralarında Bahreynli yetkililer katılımcılara İsrail ile yaptıkları anlaşmayı korumaya kararlı olduklarını söyledi.