Perşembe akşamı İsrailliler, protestocuların iki aydır Gazze’deki rehinelerin serbest bırakılması çağrısında bulunduğu Tel Aviv meydanında yeniden toplandı, ancak bu sefer Hanuka’nın başlangıcını kutlamaya geldiler.
Ellerinde halen rehin tutulan 138 kişinin yüzlerinin yazılı olduğu pankartlar taşıyan, tişört, kolye ve sarı bilezik takan katılımcılar, “Onları hemen evlerinize getirin” çağrısında bulunarak, bu yıl Hanuka’nın evde oturarak değil, toplanıp bir araya gelme bayramı olacağını söyledi. Birbirinizi destekleyin.
Julia Ferment, “Belki bir araya gelmenin gücünde bir şeyler vardır” dedi. “Belki bu enerjinin, bu gücün bir kısmı onlara ulaşır.”
Rehinelerin akrabaları, arkadaş grupları ve askerler, her biri kayıp sevdikleri için birer tane olmak üzere 138 mumun bulunduğu uzun bir masanın etrafında sessizce toplanmıştı. Aile üyeleri ve arkadaşlar sarı mumları yakmaya davet edildi. Daha sonra kalabalığın önüne geçerken kucaklaştılar.
Yahudi geleneğinde sekiz gece tekrarlanan Hanuka kutsaması, bazılarının gözlerinde yaşlarla, bazılarının gözleri kapalı ve elleri kalplerinde şarkıya eşlik eden yüzlerce kişi için yeni bir anlam kazandı.
Ramla’nın birkaç mil güneyinde, başka bir İsrailli grup tatilin başlangıcını bir askeri üste kutlamak için toplandı. Çoğu gri saçlı olan ve evlerinde aileleri bulunan yedek askerler, akşam yemeği için depoya girdiklerinde geleneksel Hanuka hamur işleri olan sufganiyot adı verilen jöleli çörekleri bulduklarında çok sevindiler. Başka bir yedek personel az önce hamur işlerinin üzerine gururla pudra şekeri serpmişti.
Normalde Tel Aviv’de çalışan 11 çocuk babası Haham Arie Levin, grubu çörekler ve menorayla masanın etrafında topladı. “Çok karanlık var” dedi ve menorayı işaret etti, burada da biraz ışık var. Bir mum yaktı.
O akşam menorayı üçüncü kez yakışıydı. Üssün diğer tarafındaki başka bir grup askerle ve Tel Aviv’de bir otelde yaşayan, kuzey ve güney İsrail’deki evlerinden tahliye edilen bir grup insanla birlikte mumları zaten yakmıştı. Kısa bir süre sonra askeri üssü terk ederek evine gidecek ve rehinelerin aileleriyle birleşerek bir sinagogda tekrar mum yakacaktı.
Ramla’da menora yakılırken askerler geleneksel Hanuka şarkısı eşliğinde dans etti. Mumlar yanarken Tel Aviv’de hava sakindi. Hemen ardından kalabalığın arkalarından bir ses, 60 günden fazla süredir bu meydanda yankılanan ilahiyi söylemeye başladı.
İnsanlar “Şimdi, şimdi, şimdi, şimdi” dedi.
Ellerinde halen rehin tutulan 138 kişinin yüzlerinin yazılı olduğu pankartlar taşıyan, tişört, kolye ve sarı bilezik takan katılımcılar, “Onları hemen evlerinize getirin” çağrısında bulunarak, bu yıl Hanuka’nın evde oturarak değil, toplanıp bir araya gelme bayramı olacağını söyledi. Birbirinizi destekleyin.
Julia Ferment, “Belki bir araya gelmenin gücünde bir şeyler vardır” dedi. “Belki bu enerjinin, bu gücün bir kısmı onlara ulaşır.”
Rehinelerin akrabaları, arkadaş grupları ve askerler, her biri kayıp sevdikleri için birer tane olmak üzere 138 mumun bulunduğu uzun bir masanın etrafında sessizce toplanmıştı. Aile üyeleri ve arkadaşlar sarı mumları yakmaya davet edildi. Daha sonra kalabalığın önüne geçerken kucaklaştılar.
Yahudi geleneğinde sekiz gece tekrarlanan Hanuka kutsaması, bazılarının gözlerinde yaşlarla, bazılarının gözleri kapalı ve elleri kalplerinde şarkıya eşlik eden yüzlerce kişi için yeni bir anlam kazandı.
Ramla’nın birkaç mil güneyinde, başka bir İsrailli grup tatilin başlangıcını bir askeri üste kutlamak için toplandı. Çoğu gri saçlı olan ve evlerinde aileleri bulunan yedek askerler, akşam yemeği için depoya girdiklerinde geleneksel Hanuka hamur işleri olan sufganiyot adı verilen jöleli çörekleri bulduklarında çok sevindiler. Başka bir yedek personel az önce hamur işlerinin üzerine gururla pudra şekeri serpmişti.
Normalde Tel Aviv’de çalışan 11 çocuk babası Haham Arie Levin, grubu çörekler ve menorayla masanın etrafında topladı. “Çok karanlık var” dedi ve menorayı işaret etti, burada da biraz ışık var. Bir mum yaktı.
O akşam menorayı üçüncü kez yakışıydı. Üssün diğer tarafındaki başka bir grup askerle ve Tel Aviv’de bir otelde yaşayan, kuzey ve güney İsrail’deki evlerinden tahliye edilen bir grup insanla birlikte mumları zaten yakmıştı. Kısa bir süre sonra askeri üssü terk ederek evine gidecek ve rehinelerin aileleriyle birleşerek bir sinagogda tekrar mum yakacaktı.
Ramla’da menora yakılırken askerler geleneksel Hanuka şarkısı eşliğinde dans etti. Mumlar yanarken Tel Aviv’de hava sakindi. Hemen ardından kalabalığın arkalarından bir ses, 60 günden fazla süredir bu meydanda yankılanan ilahiyi söylemeye başladı.
İnsanlar “Şimdi, şimdi, şimdi, şimdi” dedi.