Besin kaynaklı tehlikeler fizikî, kimyasal yahut biyolojik olabiliyor. Besinlerde çoklukla gözle görülmeyen bakteri, virüs yahut böcek ilacı kalıntıları bulunuyor. ötürüsıyla beslenme yoluyla bir hayli hastalık riski de artıyor. İç Hastalıkları Uzmanı Prof. Dr. Osman Erk, sağlıklı beslenmek için şuurlu tercihler yapmamız gerektiğine dikkat çekerek, bu bahiste bilinmesi gerekenleri
şu biçimde anlattı…
İLAÇLAR HAYVANLARLA DA BİZE BULAŞIR
Zerzevat ve meyvecilikte kullanılan kimyasal tarım ilaçları ve büyüme hormonları sıhhate ziyanlıdır. Etraf Sıhhati Ajansı (EPA) tarım ilaçlarının değerli bir kısmını kanserojen olarak ilan etmiştir. Tarlaya uygulanan tarım ilaçlarının lakin yüzde 2 kadarı uygulandığı yerde kalır, yüzde 98’i rüzgar ve hava hareketleriyle etrafa yayılır. Topraklarda, yer altı ve yer üstü sularında bu kimyasallar kalıcı olarak vardır ve toplum sıhhati için büyük tehlikedir. Tarım ilaçlarının yüzde 80’i hayvansal besinlerden insanlara geçiş yapar. Bilhassa balık, yumurta, kırmızı et ve süt eserleri bu açıdan pek kirlidir. Bu çeşit ilaçlardan (küçük dozlarda tüketilseler dahi) bilhassa gebeler, bebekler ve çocuklar en çok etkilenen kısımdır. Kronik hastalıkların yanı sıra zeka geriliği ve dikkat dağınıklığına da yol açabilirler.
SÜREÇ GÖREN ESERLERİ TÜKETMEYİN
Sebzeler, meyveler ve başka bitkisel besinler toplanma, depolanma ve dağıtım etaplarında da biroldukca ziyanlı müdahaleye maruz kalır. çoğunlukla zerzevat ve meyveler daha olgunlaşmadan toplanır, soğutma depolarına alınır, klor banyosuna maruz bırakılır, olgunlaşma evresinde etilen gazına maruz kalır. Akabinde canlı görünmeleri ve su kaybetmemeleri için mumyalama yapılır yani parafinlenir. Bu unsurlar çoklukla petrol eserleriyle deterjan içerir ve zehirlidir. Tarım ilaçlarının üzerine uygulandıkları için tehlike daha da büyür.
BU BESİNLERE DİKKAT!
en çok tarım kimyasalı içeren besinler elma, kayısı, vişne, muz, üzüm, böğürtlen, hurma, limon, nektarin, şeftali, armut, çilek, ıspanak, kereviz, havuç, biber, domates, salatalık, pancar, turp, fasulye ve patatestir. En az tarım kimyasalı içeren besinler ise soğan, sarımsak, avokado, ananas, mango, bezelye, kuşkonmaz, kivi, lahana, patlıcan, kavun, karpuz ve greyfurttur.
KÜFLER KANSEROJENDİR
Mahsuller nemli yerlerde toplanır ve depolanırsa küflenir. Tüketicinin goremediği bakteri ve mantarlar çeşitli toksinler üretirler. Bilhassa çilek, ahududu, böğürtlen, yaban mersini üzere yumuşak meyveler; tahıllar; kuruyemişler; yer fıstığı; mısır; meyve suları ve kurutulmuş meyveler küfe elverişlidir. Bir besinin rastgele bir yerinde küf var ise, asla tüketilmemeli, çöpe atılmalıdır. Küf toksinleri alerjen ve kanserojendir.
NASIL KORUNABİLİRİZ?
Meyve ve sebzeler muhakkak mevsiminde yenmelidir. Mümkün olduğu kadar organik ve pak besinler tercih edilmelidir. Fazla iri, içleri boş, kokusuz ve tatsız sebze-meyveler hormon içerdiği için tüketilmemelidir. Besin organik değilse yeterlice yıkanmalı ve kabuğu kesinlikle soyulmalıdır. Soyulmayan besinlerin 1-2 dakika su altında tutulması, karbonatlı suyla temizlenmesi, sirkeli suyla durulanması yararlıdır. Lahana, marul, kıvırcık üzere sebzelerin dış yaprakları atılmalı daha sonra öbür yapraklar tek tek yıkanarak sirkeli suda durulanmalıdır.
Mumyalanmış besinler muhakkak soyulmalıdır. Organik besinler dikkatli bir biçimde yıkanarak tüketilmelidir. Semt ve köy pazarları, organik pazarlar ve yerli üretici tercih edilmelidir. Bitkisel besinlerin yanı sıra meralarda özgürce otlayan, hareket eden, pak hava alan, sağlıklı beslenen ve barınan, doğal gereksinimleri uygun biçimde sağlanan hayvanlardan elde edilen hayvansal besinler tercih edilmelidir.
şu biçimde anlattı…
İLAÇLAR HAYVANLARLA DA BİZE BULAŞIR
Zerzevat ve meyvecilikte kullanılan kimyasal tarım ilaçları ve büyüme hormonları sıhhate ziyanlıdır. Etraf Sıhhati Ajansı (EPA) tarım ilaçlarının değerli bir kısmını kanserojen olarak ilan etmiştir. Tarlaya uygulanan tarım ilaçlarının lakin yüzde 2 kadarı uygulandığı yerde kalır, yüzde 98’i rüzgar ve hava hareketleriyle etrafa yayılır. Topraklarda, yer altı ve yer üstü sularında bu kimyasallar kalıcı olarak vardır ve toplum sıhhati için büyük tehlikedir. Tarım ilaçlarının yüzde 80’i hayvansal besinlerden insanlara geçiş yapar. Bilhassa balık, yumurta, kırmızı et ve süt eserleri bu açıdan pek kirlidir. Bu çeşit ilaçlardan (küçük dozlarda tüketilseler dahi) bilhassa gebeler, bebekler ve çocuklar en çok etkilenen kısımdır. Kronik hastalıkların yanı sıra zeka geriliği ve dikkat dağınıklığına da yol açabilirler.
SÜREÇ GÖREN ESERLERİ TÜKETMEYİN
Sebzeler, meyveler ve başka bitkisel besinler toplanma, depolanma ve dağıtım etaplarında da biroldukca ziyanlı müdahaleye maruz kalır. çoğunlukla zerzevat ve meyveler daha olgunlaşmadan toplanır, soğutma depolarına alınır, klor banyosuna maruz bırakılır, olgunlaşma evresinde etilen gazına maruz kalır. Akabinde canlı görünmeleri ve su kaybetmemeleri için mumyalama yapılır yani parafinlenir. Bu unsurlar çoklukla petrol eserleriyle deterjan içerir ve zehirlidir. Tarım ilaçlarının üzerine uygulandıkları için tehlike daha da büyür.
BU BESİNLERE DİKKAT!
en çok tarım kimyasalı içeren besinler elma, kayısı, vişne, muz, üzüm, böğürtlen, hurma, limon, nektarin, şeftali, armut, çilek, ıspanak, kereviz, havuç, biber, domates, salatalık, pancar, turp, fasulye ve patatestir. En az tarım kimyasalı içeren besinler ise soğan, sarımsak, avokado, ananas, mango, bezelye, kuşkonmaz, kivi, lahana, patlıcan, kavun, karpuz ve greyfurttur.
KÜFLER KANSEROJENDİR
Mahsuller nemli yerlerde toplanır ve depolanırsa küflenir. Tüketicinin goremediği bakteri ve mantarlar çeşitli toksinler üretirler. Bilhassa çilek, ahududu, böğürtlen, yaban mersini üzere yumuşak meyveler; tahıllar; kuruyemişler; yer fıstığı; mısır; meyve suları ve kurutulmuş meyveler küfe elverişlidir. Bir besinin rastgele bir yerinde küf var ise, asla tüketilmemeli, çöpe atılmalıdır. Küf toksinleri alerjen ve kanserojendir.
NASIL KORUNABİLİRİZ?
Meyve ve sebzeler muhakkak mevsiminde yenmelidir. Mümkün olduğu kadar organik ve pak besinler tercih edilmelidir. Fazla iri, içleri boş, kokusuz ve tatsız sebze-meyveler hormon içerdiği için tüketilmemelidir. Besin organik değilse yeterlice yıkanmalı ve kabuğu kesinlikle soyulmalıdır. Soyulmayan besinlerin 1-2 dakika su altında tutulması, karbonatlı suyla temizlenmesi, sirkeli suyla durulanması yararlıdır. Lahana, marul, kıvırcık üzere sebzelerin dış yaprakları atılmalı daha sonra öbür yapraklar tek tek yıkanarak sirkeli suda durulanmalıdır.
Mumyalanmış besinler muhakkak soyulmalıdır. Organik besinler dikkatli bir biçimde yıkanarak tüketilmelidir. Semt ve köy pazarları, organik pazarlar ve yerli üretici tercih edilmelidir. Bitkisel besinlerin yanı sıra meralarda özgürce otlayan, hareket eden, pak hava alan, sağlıklı beslenen ve barınan, doğal gereksinimleri uygun biçimde sağlanan hayvanlardan elde edilen hayvansal besinler tercih edilmelidir.