Edebiyatın kuvvetli sesi Zülfü Livaneli, okurunu Ege kıyılarında hayatlarını sürdüren balıkçı bir ailenin kıssasına dahil ettiği Balıkçı ve Oğlu ile toplumsal hassaslığını sürdürmeye devam ediyor. Romancıların zihinlerinde kimi vakit bir imgeyle, kimi vakit bir öyküyle kimi vakit de bir kelamla lakin kesinlikle hayattan duyduğu bir şeyle, aldığı izlenimlerle kitap yazmaya başladığını söyleyen Livaneli, Balıkçı ve Oğlu’yla bunu bir defa daha gösteriyor. Kitabı nasıl yazmaya başladığını “Denizde bir fakir balıkçının bir göçmen cesedi bulması üzere epey çarpıcı bir tecrübeyle başladı ve ondan sonrasındasında bunu genişlettim. Genişlettikçe işin içine o fakir balıkçı Mustafa’nın ömrü, karısı Mesude’nin öyküsü ve onların başlarına gelmiş olan büyük bir felaket, ondan sonrasında da karşılaştıkları büyük sürpriz girdi” sözleriyle anlatan Livaneli, aileyi anlatırken onların ömrüne dokunan; onların zihnini, psikolojisini, ömürlerini, geçimlerini her şeylerini etkileyen olayların da romana girdiğini açıklıyor.
“yaşamın Gerçeklerine Gözümü Kapatıp Roman Yazamam”
İnsanın tek başına, soyut, cam fanusun ortasında yaşamadığını belirten Zülfü Livaneli, romanını yazarken de bunun her sayfada ve satırda okurun karşısına çıktığını söz ediyor. “Hepimizi her şey etkiliyor. Etraf etkiliyor, haberler etkiliyor, tabiat etkiliyor, tabiat tahribatı etkiliyor, geçim sıkıntımız etkiliyor” diyen Livaneli, insanın bütün olarak ele alındığı vakit da yüzünü topluma çeviren romanların öyküsünün olgunlaştığını vurguluyor. Bu toplum ortasında yaşadığından etrafında yaşama dair ögeleri görmezden gelemeyeceğini kelamlarına ekleyen usta edebiyatçı, “Gündelik ömrümüzde hoşlukların yanı sıra zulüm de var. Bayan cinayetleri var, çocuk… O kelimeyi bile anmak istemiyorum, her türlü taarruz var. Artık ben bunlara gözümü kapatıp roman yazamam ki. Ben, dolmuş yolcularını mı yazacağım? Ya da içimin külfetlerini mı yazacağım?” diyerek Balıkçı ve Oğlu’nun gerçeklerden beslenen bir roman olduğunu bir sefer daha hatırlatıyor.
“İnsanlık Kendi Kendini Öldürüyor”
Zülfü Livaneli’nin dünyaya ve etrafa karşı en hassas romanı olan Balıkçı ve Oğlu, insanın tabiat üstündeki yıkımını da odağına alıyor. Ege’nin tarihinden bugününe, balık çiftliklerine ve rant hırsıyla dağlara, kıyılara saldıran şirketlerin yarattığı ekolojik yıkıma dair fazlaca şey söyleyen Balıkçı ve Oğlu’nu bugünle karşılaştıran Livaneli, romanında da işlediği balon balıklarını örnek gösteriyor. “Balıklar epey tehlikeli hale geldi. Balon balıkları burayı bastı. Burada da müsilaj, deniz salyası başladı. Marmara Denizi aslına bakarsan deniz salyasına boğuldu, bütün doğal hayatı yok ediyor. Ayrıyeten yediğiniz balık da plastik yiyor. Siz de onu alıyorsunuz, ağır metalleri alıyorsunuz. Yani insanlık kendi kendini de öldürüyor” diyen Livaneli, balon balıklarını daha hayli çıkar sağlayıp büyümeye çalışan şirketlere benzetiyor.
Zülfü Livaneli’nin, üç yıl ortadan daha sonra yazdığı ve İnkılâp Kitabevi etiketiyle yayımlanan yeni romanı Balıkçı ve Oğlu, inkilap.com ve internet üzerinden kitap satan tüm mecralardan satın alınabilir.
Hibya Haber Ajansı
“yaşamın Gerçeklerine Gözümü Kapatıp Roman Yazamam”
İnsanın tek başına, soyut, cam fanusun ortasında yaşamadığını belirten Zülfü Livaneli, romanını yazarken de bunun her sayfada ve satırda okurun karşısına çıktığını söz ediyor. “Hepimizi her şey etkiliyor. Etraf etkiliyor, haberler etkiliyor, tabiat etkiliyor, tabiat tahribatı etkiliyor, geçim sıkıntımız etkiliyor” diyen Livaneli, insanın bütün olarak ele alındığı vakit da yüzünü topluma çeviren romanların öyküsünün olgunlaştığını vurguluyor. Bu toplum ortasında yaşadığından etrafında yaşama dair ögeleri görmezden gelemeyeceğini kelamlarına ekleyen usta edebiyatçı, “Gündelik ömrümüzde hoşlukların yanı sıra zulüm de var. Bayan cinayetleri var, çocuk… O kelimeyi bile anmak istemiyorum, her türlü taarruz var. Artık ben bunlara gözümü kapatıp roman yazamam ki. Ben, dolmuş yolcularını mı yazacağım? Ya da içimin külfetlerini mı yazacağım?” diyerek Balıkçı ve Oğlu’nun gerçeklerden beslenen bir roman olduğunu bir sefer daha hatırlatıyor.
“İnsanlık Kendi Kendini Öldürüyor”
Zülfü Livaneli’nin dünyaya ve etrafa karşı en hassas romanı olan Balıkçı ve Oğlu, insanın tabiat üstündeki yıkımını da odağına alıyor. Ege’nin tarihinden bugününe, balık çiftliklerine ve rant hırsıyla dağlara, kıyılara saldıran şirketlerin yarattığı ekolojik yıkıma dair fazlaca şey söyleyen Balıkçı ve Oğlu’nu bugünle karşılaştıran Livaneli, romanında da işlediği balon balıklarını örnek gösteriyor. “Balıklar epey tehlikeli hale geldi. Balon balıkları burayı bastı. Burada da müsilaj, deniz salyası başladı. Marmara Denizi aslına bakarsan deniz salyasına boğuldu, bütün doğal hayatı yok ediyor. Ayrıyeten yediğiniz balık da plastik yiyor. Siz de onu alıyorsunuz, ağır metalleri alıyorsunuz. Yani insanlık kendi kendini de öldürüyor” diyen Livaneli, balon balıklarını daha hayli çıkar sağlayıp büyümeye çalışan şirketlere benzetiyor.
Zülfü Livaneli’nin, üç yıl ortadan daha sonra yazdığı ve İnkılâp Kitabevi etiketiyle yayımlanan yeni romanı Balıkçı ve Oğlu, inkilap.com ve internet üzerinden kitap satan tüm mecralardan satın alınabilir.
Hibya Haber Ajansı