Savaştan önceki çoğu sabah, vücut geliştirmeci Suhail Al-Asaad'ı Gazze Şehri'ndeki mutfak tezgâhında, su kenarında koşmadan önce sekiz proteinli omlet yerken ve ağırlık kaldırmak için spor salonuna giderken bulabilirsiniz.
Bu sahil artık harabe halindedir. Bay Al-Asaad ve ailesi, diğer pek çok kişi gibi, İsrail'in yoğun bombardımanı ve işgali nedeniyle evlerinden zorla çıkarıldı ve şimdi Gazze Şeridi'nin güneyindeki Refah'ta bir çadırda uyuyorlar. Günlerini kendisine, eşine, üç çocuğuna ve hasta annesine yiyecek bulmakla geçiriyor.
Her türlü kahvaltıya ulaşmak zordur. Yumurta bir lükstür.
2,2 milyon Gazzeli açlıkla karşı karşıyayken, bu hafta pek çok kişi için zayıf hayatta kalma mücadelesi biraz daha zorlaştı. Şef José Andrés tarafından kurulan yardım kuruluşu World Central Kitchen, Pazartesi günü İsrail'in hava saldırılarında yedi çalışanının öldürülmesinin ardından buradaki yardım çalışmalarını askıya aldı. Yardım kuruluşu, Gazze'deki savaşın başladığı Ekim ayından bu yana buraya 43 milyonun üzerinde yemek dağıttığını söylüyor.
Bay Al-Asaad, birçok insanın World Central Kitchen'dan gelen, genellikle pirinç ve fasulyeden, bazen de et veya tavuktan oluşan yemeklere güvendiğini biliyor. Bay Al-Asaad, Cuma günkü bir röportajında, “talep arzdan daha fazla olduğu için” ailesinin nadiren yemek aldığını söyledi. Bunları düzenli olarak alanların yenisini bulmakta zorluk çekeceğini ekledi.
Başkan Biden'ın baskısı altında İsrail, yardım konvoyları için daha fazla rota açmayı kabul etti, ancak bunun ne zaman gerçekleşeceği belirsizliğini koruyor. Yardım kuruluşları ve birçok ülke, kullanımda olan iki güney sınır kapısı aracılığıyla daha fazla gıda dağıtmak için çalıştıklarını söylüyor ancak bazı Gazzeliler, artık pek çok ailenin çok az yardım aldığını veya hiçbir şey alamadığını göz önünde bulundurarak bunun büyük ihtiyacı karşılamaya yeterli olacağından şüphe ediyor.
“Durumumuzu anlatamam. Biz hayata tutunuyoruz, hepsi bu” diyen 31 yaşındaki muhasebeci Muhammed el-Masri, ailesiyle birlikte Refah'ta bir çadırda barınıyor.
Cuma günü WhatsApp aracılığıyla yaptığı açıklamada, “Yardım, çok az istisna dışında, yerinden edilmiş insanlara her zaman ulaşmıyor” dedi. Birçok Gazzelinin aylardır söylediği şeyleri tekrarlayarak, “Çoğu zaman her şey piyasada satılıyor” diye ekledi.
Ailesinin konserve et ve sebze satın alabildiğini ve başka bir yardım mutfağından pirinç ve fasulye alabildiğini söyledi.
Kâr hırsı ve aktif bir karaborsa durumu daha da kötüleştirdi. Mart ayının ortasında, Bay Al-Asaad, Instagram sayfasında, yerel pazardan 10 İsrail şekeli karşılığında, yani eskiden maliyetinin yaklaşık 10 katı karşılığında satın aldığı iki yumurtayı (parasının yettiği kadar) gösteren kısa bir video yayınladı. . Altı kişiden oluşan ailesi, gün boyu süren Ramazan orucunu açmak için o akşamki iftar yemeğinde yumurta pişirmeyi planladı.
45 yaşındaki Al-Asaad, başlığında “Yumurtanın fiyatı altından daha pahalı” diye yazdı.
Sayıları giderek artan Gazzeliler gibi o da yiyecek ve temiz su satın almak için bağış isteyen bir GoFundMe sayfası kurdu.
GoFundMe sayfasında şunları yazdı: “Şu anda parasız, yiyeceksiz ve hatta yardımsız altıncı ayımızdayız; bunların hepsi karaborsada yüksek fiyatlarla mevcut.”
Birleşmiş Milletler'in bir kolu olan Dünya Gıda Programı, kuzey Gazze'de kıtlığın baş gösterdiğini söylüyor. Gruba göre, kuşatma altındaki bölgede felaket düzeyinde açlık çeken insan sayısı şu anda 1,1 milyon.
Yine bir BM kuruluşu olan Dünya Sağlık Örgütü, bu hafta Gazze'de en az 27 çocuğun yetersiz beslenmeden öldüğünü bildirdi.
Cuma, Ramazan ayının Müslümanlar için kutsal olan son Cuma günüydü. Normalde bu gün, dini törenlerin arttığı ve Ramazan ayının sonunu simgeleyen yaklaşan Ramazan Bayramı kutlamalarına hazırlıkların yapıldığı bir gün olurdu. Ancak Bay al-Masri, yüz binlerce Filistinliyle birlikte yaşadığı çadır kampında bu duyguların hiçbirinin yaşanmadığını söyledi.
“Çoğu insan zaten yiyecek bir şey olmadığı için oruç tutuyor” dedi. “Bunun Ramazan olduğunu düşünmüyorduk. Bu sene Ramazan'ın bir anlamı kalmadı.”
Bu sahil artık harabe halindedir. Bay Al-Asaad ve ailesi, diğer pek çok kişi gibi, İsrail'in yoğun bombardımanı ve işgali nedeniyle evlerinden zorla çıkarıldı ve şimdi Gazze Şeridi'nin güneyindeki Refah'ta bir çadırda uyuyorlar. Günlerini kendisine, eşine, üç çocuğuna ve hasta annesine yiyecek bulmakla geçiriyor.
Her türlü kahvaltıya ulaşmak zordur. Yumurta bir lükstür.
2,2 milyon Gazzeli açlıkla karşı karşıyayken, bu hafta pek çok kişi için zayıf hayatta kalma mücadelesi biraz daha zorlaştı. Şef José Andrés tarafından kurulan yardım kuruluşu World Central Kitchen, Pazartesi günü İsrail'in hava saldırılarında yedi çalışanının öldürülmesinin ardından buradaki yardım çalışmalarını askıya aldı. Yardım kuruluşu, Gazze'deki savaşın başladığı Ekim ayından bu yana buraya 43 milyonun üzerinde yemek dağıttığını söylüyor.
Bay Al-Asaad, birçok insanın World Central Kitchen'dan gelen, genellikle pirinç ve fasulyeden, bazen de et veya tavuktan oluşan yemeklere güvendiğini biliyor. Bay Al-Asaad, Cuma günkü bir röportajında, “talep arzdan daha fazla olduğu için” ailesinin nadiren yemek aldığını söyledi. Bunları düzenli olarak alanların yenisini bulmakta zorluk çekeceğini ekledi.
Başkan Biden'ın baskısı altında İsrail, yardım konvoyları için daha fazla rota açmayı kabul etti, ancak bunun ne zaman gerçekleşeceği belirsizliğini koruyor. Yardım kuruluşları ve birçok ülke, kullanımda olan iki güney sınır kapısı aracılığıyla daha fazla gıda dağıtmak için çalıştıklarını söylüyor ancak bazı Gazzeliler, artık pek çok ailenin çok az yardım aldığını veya hiçbir şey alamadığını göz önünde bulundurarak bunun büyük ihtiyacı karşılamaya yeterli olacağından şüphe ediyor.
“Durumumuzu anlatamam. Biz hayata tutunuyoruz, hepsi bu” diyen 31 yaşındaki muhasebeci Muhammed el-Masri, ailesiyle birlikte Refah'ta bir çadırda barınıyor.
Cuma günü WhatsApp aracılığıyla yaptığı açıklamada, “Yardım, çok az istisna dışında, yerinden edilmiş insanlara her zaman ulaşmıyor” dedi. Birçok Gazzelinin aylardır söylediği şeyleri tekrarlayarak, “Çoğu zaman her şey piyasada satılıyor” diye ekledi.
Ailesinin konserve et ve sebze satın alabildiğini ve başka bir yardım mutfağından pirinç ve fasulye alabildiğini söyledi.
Kâr hırsı ve aktif bir karaborsa durumu daha da kötüleştirdi. Mart ayının ortasında, Bay Al-Asaad, Instagram sayfasında, yerel pazardan 10 İsrail şekeli karşılığında, yani eskiden maliyetinin yaklaşık 10 katı karşılığında satın aldığı iki yumurtayı (parasının yettiği kadar) gösteren kısa bir video yayınladı. . Altı kişiden oluşan ailesi, gün boyu süren Ramazan orucunu açmak için o akşamki iftar yemeğinde yumurta pişirmeyi planladı.
45 yaşındaki Al-Asaad, başlığında “Yumurtanın fiyatı altından daha pahalı” diye yazdı.
Sayıları giderek artan Gazzeliler gibi o da yiyecek ve temiz su satın almak için bağış isteyen bir GoFundMe sayfası kurdu.
GoFundMe sayfasında şunları yazdı: “Şu anda parasız, yiyeceksiz ve hatta yardımsız altıncı ayımızdayız; bunların hepsi karaborsada yüksek fiyatlarla mevcut.”
Birleşmiş Milletler'in bir kolu olan Dünya Gıda Programı, kuzey Gazze'de kıtlığın baş gösterdiğini söylüyor. Gruba göre, kuşatma altındaki bölgede felaket düzeyinde açlık çeken insan sayısı şu anda 1,1 milyon.
Yine bir BM kuruluşu olan Dünya Sağlık Örgütü, bu hafta Gazze'de en az 27 çocuğun yetersiz beslenmeden öldüğünü bildirdi.
Cuma, Ramazan ayının Müslümanlar için kutsal olan son Cuma günüydü. Normalde bu gün, dini törenlerin arttığı ve Ramazan ayının sonunu simgeleyen yaklaşan Ramazan Bayramı kutlamalarına hazırlıkların yapıldığı bir gün olurdu. Ancak Bay al-Masri, yüz binlerce Filistinliyle birlikte yaşadığı çadır kampında bu duyguların hiçbirinin yaşanmadığını söyledi.
“Çoğu insan zaten yiyecek bir şey olmadığı için oruç tutuyor” dedi. “Bunun Ramazan olduğunu düşünmüyorduk. Bu sene Ramazan'ın bir anlamı kalmadı.”