Tedavisi en zor olan ilerleyici formlara karşı tedavinin nasıl geliştirileceğini anlamak için multipl skleroz tedavisinde halihazırda kullanılan ilaçların etki mekanizmasını inceleyin. Bu hedefi akılda tutarak Toronto, Basel ve Mainz üniversitelerine dağılmış bir grup araştırmacı, B lenfositleri üzerinde ifade edilen CD-20 proteinini hedef alan ilaçların etkisine ilişkin ayrıntılı bir çalışmaya girişti. Çalışmalarının sonuçları Science Translational Medicine'in sayfalarında sunuldu.
Her ne kadar bu, çoğunlukla hayvan modelleri ve hastalardan alınan numuneler üzerinde yürütülen bir ön çalışma olsa da, araştırma, anti-CD20'nin etkisini arttırmak için doğrudan nöroprotektif etkiye sahip bir protein olan BAFF'a işaret eden bazı stratejiler önermektedir. Ama sırayla gidelim.
Etki mekanizmaları hakkında daha fazla bilgi edinin
Multipl skleroza karşı çalışan CD-20'yi hedef alan ilaçlar var – ocrelizumab bunlardan biri – ve merkezi sinir sisteminde yeni lezyonların oluşumunu önleyerek sakatlığı azaltabiliyor. Ancak hastalığın bazı türlerinin tedavisi diğerlerine göre daha zordur ve bunlar için yeni tedavi edici çözümlere ciddi bir ihtiyaç vardır. Bu, hastalığın ilerleyici formları için geçerlidir.
Makalenin yazarlarından biri olan Toronto Üniversitesi İmmünoloji Bölümü'nde yardımcı araştırmacı olan Valeria Ramaglia, Salute'a, özellikle Ocrelizumab'ın tekrarlayan-düzelen formlarda oldukça iyi çalıştığını, ilerleyen formlarda ise daha az işe yaradığını söylüyor. “Anti-CD20 tarafından hedeflenen B lenfositleri, hastalığın başlangıcından itibaren hastaların meninkslerinde birikir ve patoloji geliştikçe serebral kortekste hasarla ilişkilendirilir. Ocrelizumab, merkezi sinir sistemindeki lezyonları ve sakatlığın ilerlemesini azaltıyor, ancak faydalarını tam olarak nasıl sağladığını bilmiyoruz.”
İtalyan araştırmacı şöyle devam ediyor: Bu konuda iki hipotez var: Birincisi, B lenfositlerinin ortadan kaldırılmasıyla, lenfositlerin kendilerinin tetiklediği patolojik süreçlerin ortadan kaldırılmasıdır; ancak B lenfositlerinin ortadan kaldırılmasıyla başka bir koruyucu mekanizmanın tetiklenmesi de mümkündür. Araştırmacı şöyle devam ediyor: “Ocrelizumabın beyaz madde (sinir bağlantıları, ed.) üzerinde etkisinin yanı sıra gri madde (nöronların hücre gövdeleri, ed.) üzerinde de bir etkisi olup olmadığını anlamak istedik”, diye devam ediyor araştırmacı. . Yazarlar, multipl sklerozun aslında beyaz maddeyi etkileyen lezyonlarla karakterize olduğunu, ancak hastalığın ilerlemesinin aynı zamanda gri maddede hasara ve beyin hacmi kaybına da neden olduğunu hatırlıyor.
Multipl skleroz ilacı deri altında da çalışıyor
kaydeden Dario Rubino
17 Temmuz 2023
Nöro korumayı teşvik edin
Deneyler, geçmiş klinik çalışmalardan elde edilen gözlemler ve insan numuneleri üzerinde yapılan analizler, B hücrelerinin ortadan kaldırılmasının nöroprotektif bir etkiyi tetiklediğini göstermektedir. Bilim insanları, hastalığın bazı hayvan modelleri anti-CD-20 ile tedavi edildiğinde, serebral korteks ve dolayısıyla gri madde düzeyinde de faydalar gözlemlemenin mümkün olduğunu gözlemlediler. Faydaların BAFF olarak bilinen bir proteine atfedilebileceğini öne sürdüler. “Hastalar üzerinde yapılan çalışmalar, anti-CD20 ile tedavi edilen kişilerde bu proteinin daha yüksek düzeylere sahip olduğunu ve BAFF bloke edildiğinde hastaların durumunun kötüleştiğini gösterdi – diye devam ediyor Ramaglia – ayrıca hastalığın hayvan modellerinde BAFF çok yüksek olduğunda bunun işe yaramadığını da biliyoruz. Böylece araştırmacılar fareleri hem anti-CD20 hem de anti-BAFF ile tedavi etmeye gittiklerinde hastalığın ilerlediğini buldular, sanki BAFF'ı bloke etmek ocrelizumabın faydalarını engelliyormuş gibi. “Bu proteinin nöroprotektif etkisi de aynı zamanda ocrelizumab ile tedavi edilen bazı hastaların plazma analizi ile doğrulandı: BAFF daha yüksek olduğunda nörodejenerasyon daha düşüktü.”
Multipl skleroz, engelliliğin ilerlemesini durdurmak mümkün
kaydeden Letizia Gabaglio
16 Ekim 2023
Çalışmanın önemi ve gelecekteki gelişmeler
Bütün bu bilgiler nasıl yorumlanır? Ramaglia'ya göre, anti-CD-20'nin etki mekanizmasına daha fazla ışık tutmak, özellikle multipl sklerozun ilerleyici formları için önemlidir. “Bu ilaçların işe yaradığını biliyoruz, ancak eylemlerinin bir şekilde ilerici biçimlere 'itilmesi' gerektiğini düşündüren ipuçlarımız var, örneğin BAFF üzerinde etkili olmak. Belki gelecekte, etkilerini artırmak için anti-CD20'lerle birlikte terapiler geliştirmeyi hayal edebiliriz.” İşte bu nedenle araştırmacıların bir sonraki adımları, BAFF'ın nöroprotektif mekanizmalarını daha derinlemesine incelemeyi amaçlayacak.
Her ne kadar bu, çoğunlukla hayvan modelleri ve hastalardan alınan numuneler üzerinde yürütülen bir ön çalışma olsa da, araştırma, anti-CD20'nin etkisini arttırmak için doğrudan nöroprotektif etkiye sahip bir protein olan BAFF'a işaret eden bazı stratejiler önermektedir. Ama sırayla gidelim.
Etki mekanizmaları hakkında daha fazla bilgi edinin
Multipl skleroza karşı çalışan CD-20'yi hedef alan ilaçlar var – ocrelizumab bunlardan biri – ve merkezi sinir sisteminde yeni lezyonların oluşumunu önleyerek sakatlığı azaltabiliyor. Ancak hastalığın bazı türlerinin tedavisi diğerlerine göre daha zordur ve bunlar için yeni tedavi edici çözümlere ciddi bir ihtiyaç vardır. Bu, hastalığın ilerleyici formları için geçerlidir.
Makalenin yazarlarından biri olan Toronto Üniversitesi İmmünoloji Bölümü'nde yardımcı araştırmacı olan Valeria Ramaglia, Salute'a, özellikle Ocrelizumab'ın tekrarlayan-düzelen formlarda oldukça iyi çalıştığını, ilerleyen formlarda ise daha az işe yaradığını söylüyor. “Anti-CD20 tarafından hedeflenen B lenfositleri, hastalığın başlangıcından itibaren hastaların meninkslerinde birikir ve patoloji geliştikçe serebral kortekste hasarla ilişkilendirilir. Ocrelizumab, merkezi sinir sistemindeki lezyonları ve sakatlığın ilerlemesini azaltıyor, ancak faydalarını tam olarak nasıl sağladığını bilmiyoruz.”
İtalyan araştırmacı şöyle devam ediyor: Bu konuda iki hipotez var: Birincisi, B lenfositlerinin ortadan kaldırılmasıyla, lenfositlerin kendilerinin tetiklediği patolojik süreçlerin ortadan kaldırılmasıdır; ancak B lenfositlerinin ortadan kaldırılmasıyla başka bir koruyucu mekanizmanın tetiklenmesi de mümkündür. Araştırmacı şöyle devam ediyor: “Ocrelizumabın beyaz madde (sinir bağlantıları, ed.) üzerinde etkisinin yanı sıra gri madde (nöronların hücre gövdeleri, ed.) üzerinde de bir etkisi olup olmadığını anlamak istedik”, diye devam ediyor araştırmacı. . Yazarlar, multipl sklerozun aslında beyaz maddeyi etkileyen lezyonlarla karakterize olduğunu, ancak hastalığın ilerlemesinin aynı zamanda gri maddede hasara ve beyin hacmi kaybına da neden olduğunu hatırlıyor.
Multipl skleroz ilacı deri altında da çalışıyor
kaydeden Dario Rubino
17 Temmuz 2023
Nöro korumayı teşvik edin
Deneyler, geçmiş klinik çalışmalardan elde edilen gözlemler ve insan numuneleri üzerinde yapılan analizler, B hücrelerinin ortadan kaldırılmasının nöroprotektif bir etkiyi tetiklediğini göstermektedir. Bilim insanları, hastalığın bazı hayvan modelleri anti-CD-20 ile tedavi edildiğinde, serebral korteks ve dolayısıyla gri madde düzeyinde de faydalar gözlemlemenin mümkün olduğunu gözlemlediler. Faydaların BAFF olarak bilinen bir proteine atfedilebileceğini öne sürdüler. “Hastalar üzerinde yapılan çalışmalar, anti-CD20 ile tedavi edilen kişilerde bu proteinin daha yüksek düzeylere sahip olduğunu ve BAFF bloke edildiğinde hastaların durumunun kötüleştiğini gösterdi – diye devam ediyor Ramaglia – ayrıca hastalığın hayvan modellerinde BAFF çok yüksek olduğunda bunun işe yaramadığını da biliyoruz. Böylece araştırmacılar fareleri hem anti-CD20 hem de anti-BAFF ile tedavi etmeye gittiklerinde hastalığın ilerlediğini buldular, sanki BAFF'ı bloke etmek ocrelizumabın faydalarını engelliyormuş gibi. “Bu proteinin nöroprotektif etkisi de aynı zamanda ocrelizumab ile tedavi edilen bazı hastaların plazma analizi ile doğrulandı: BAFF daha yüksek olduğunda nörodejenerasyon daha düşüktü.”
Multipl skleroz, engelliliğin ilerlemesini durdurmak mümkün
kaydeden Letizia Gabaglio
16 Ekim 2023
Çalışmanın önemi ve gelecekteki gelişmeler
Bütün bu bilgiler nasıl yorumlanır? Ramaglia'ya göre, anti-CD-20'nin etki mekanizmasına daha fazla ışık tutmak, özellikle multipl sklerozun ilerleyici formları için önemlidir. “Bu ilaçların işe yaradığını biliyoruz, ancak eylemlerinin bir şekilde ilerici biçimlere 'itilmesi' gerektiğini düşündüren ipuçlarımız var, örneğin BAFF üzerinde etkili olmak. Belki gelecekte, etkilerini artırmak için anti-CD20'lerle birlikte terapiler geliştirmeyi hayal edebiliriz.” İşte bu nedenle araştırmacıların bir sonraki adımları, BAFF'ın nöroprotektif mekanizmalarını daha derinlemesine incelemeyi amaçlayacak.