AL KHOR, Katar – Hava kararmadan hemen önce, Katar çölünün ıssız bir bölümünde, Saqr al-Humaidi eski bir deri eldiven giydi ve şahinini günlük eğitim için hazırladı. 40 yaşındaki Bay al-Humaidi, kuşu Toyota Land Cruiser’ının arka koltuğundan çekti, kafasından yuvarlak bir başlık çıkardı ve hedefe hazırlanırken kuzenine başıyla selam verdi: küçük kırmızı bir paraşüte bağlı canlı bir güvercin. dönüş, bir insansız hava aracına bağlandı.
Kuzeni bir uzaktan kumandayla uğraştı ve insansız hava aracını serin akşam havasına gönderdi. Güvercini, solgun gökyüzünde dans eden sadece bir kırmızı nokta kalana kadar daha yükseğe ve daha yükseğe çekti. Şahin sanki havada bir değişiklik sezmiş gibi başını kaldırdı, sivri kanatlarını kıpırdattı ve peşine düştü.
Av devam ediyordu.
Her akşam Bay al-Humaidi, 13 yaşındaki oğlu Talal ve bir avuç akrabası, şahinlerini av yarışmaları için eğitmek üzere başkent Doha’dan yaklaşık bir saatlik sürüş mesafesindeki Al Khor kasabası yakınlarındaki bu noktaya geliyor. Bu, ailesinin nesiller boyunca aktardığı bir geçiş ayini ve ülkenin bugününü Bedevi geçmişiyle birleştiren Katar kültürünün mihenk taşı.
Bay al-Humaidi’nin büyük büyükbabası, burası hala fakir bir Körfez ülkesiyken burada büyümüş. Bir zamanlar kuşları küçük hayvanları avlamak için kullandı – ailesinin yetersiz beslenmesine biraz protein ekledi. Ancak Katar, geniş gaz rezervlerinin keşfiyle zenginleşirken, en eski geleneklerinden biri de değişti.
Katar’ı saran futbol ateşi bu yıl Dünya Kupası’na ev sahipliği yapmasıyla sonuçlanmadan çok önce, doğancılık sporu ulusal bir gurur kaynağıydı.
Günümüzde toplumda çoğunlukla sembolik bir rol üstlenmiştir. Kuşlar evcil hayvan olarak besleniyor ve Katarlı erkekler tarafından onbinlerce dolarlık nakit ödüllü yarış yarışmaları ve yeni arabalar için eğitiliyor.
Ülkenin bağımlı olduğu göçmen işçilerin artmasıyla, kuşlara sahip olmak aynı zamanda bir statü sembolü haline geldi ve vatandaşların sayısının sekize bir olduğu bir ülkede Katarlı olarak tanımlanmanın görünür bir yolu haline geldi. Al-Humaidi, olaya karışanların neredeyse tamamının Katar uyruklu olduğunu söyledi.
Yukarıdaki gökyüzünde şahin daldı ve el salladı, dron avını gökyüzünde sürüklerken güvercine gittikçe yaklaştı.
Bay al-Humaidi’nin kuzeni Mohammad Ali al-Mohannadi, dronun uzaktan kumandasındaki gaza hafifçe manevra yaparken, “Onu kovalarken görün,” dedi.
Dronların eğitime nispeten yeni bir ek olduğunu ve son on yılda tanıtıldığını söyledi.
Daha önce erkekler bir uçurtmaya bir güvercin bağlayıp şahinlerin avlaması için onu gökyüzüne saldılar. Ve ondan önce eğitmenler bir çuval güvercin eti aldılar, üzerini tüylerle kapladılar, bir ipe bağladılar ve bir daire şeklinde salladılar.
Günümüzde erkekler, kaslarını güçlendirmek için kuşu günde en az 10 dakika takip etmeye çalışıyor. Al-Mohannadi, şahinin kanatlarını ne kadar hızlı çırparsa, avcı olarak o kadar gelişmiş olduğunu söyledi.
Kuş uyuşuk görünüyorsa, daha fazla egzersize ihtiyacı olduğunun veya önceki günkü egzersizden bitkin düştüğünün bir işareti olabilir.
“Herhangi bir hayvan gibiler: hastalanırlar, bazen yorulurlar, bir gün 15 dakika yürürler ve ertesi gün onları yerde bitkin halde buluruz” diye açıkladı gözlerini gökyüzündeki kuşa dikerek.
Şahin güvercini kaptığında, Bay al-Mohannadi, “Bitti!” diye bağırdı ve avı insansız hava aracına bağlayan kırmızı paraşütü serbest bıraktı. Adamlar daha sonra, uzun, kıvrık pençelerinde ölü güvercini almak için şahinin indiği yere koştular.
Al-Humaidi Bey’in telefon numarasının yazılı olduğu küçük bir bileklik, eğitim sırasında kuşun kendisine dönmemesi ve birinin onu çatıda bulması ihtimaline karşı atmacanın ayak bileğine dolandı. Bay al-Humaidi kuşun ensesini okşadı, bir GPS cihazını – başka bir güvenlik ağını – nazikçe çıkardı ve tüylerini dikkatlice yeniden düzenledi.
Kuşlardan birini kaybetmek maliyetli olabilir: En iyi şahinler milyonlarca dolar değerindedir ve hatta evcil hayvan olarak tutulanların bile sayısı genellikle on binlerce doları bulur.
Bay Al-Humaidi’nin şahininin ona nispeten mütevazı bir meblağ olan yaklaşık 2.000 $’a mal olduğunu söyledi.
Körfez’de yaygın olan iki şahin türünden biri olan ve hassasiyeti kadar hızı, cesareti ile de bilinen bir alaca şahindi.
“Ona herkesten çok senin özel olarak bakman gerekiyor,” diye açıkladı.
Kızıl güneş ufkun altına alçalırken, adamlar battaniyelerini ve çaylarını toplayıp Falcons’u Land Cruiser’larına geri koydular. Rahat bir eğitim günüydü, diye açıkladılar.
Diğer pek çok şahin avcısının aksine, her Ocak ayında Katar’da düzenlenen büyük şahincilik yarışmasına kuşlarını sokmaya hiç niyetleri yoktu.
Yarışmalar zor olabilir ve gerekli eğitim yorucu olabilir.
Etkinlik, bir kuşun görüşünü, hızını ve avlanma becerilerini test eden bir dizi mücadele içeriyor. Yarışmalardan birinde şahinler, tüm yıl boyunca onlardan kaçınmak için eğitilmiş güvercinleri yakalamak için yarışır.
Geçen yıl güvercinler o kadar iyiydi ki her bir şahin onlardan kaçtı. Güvercinler yaşama hakkı kazandı ve eğitmenleri bu yarışmanın ödülünü evine götürdü.
Elena Hawat raporlamaya katkıda bulundu.
Kuzeni bir uzaktan kumandayla uğraştı ve insansız hava aracını serin akşam havasına gönderdi. Güvercini, solgun gökyüzünde dans eden sadece bir kırmızı nokta kalana kadar daha yükseğe ve daha yükseğe çekti. Şahin sanki havada bir değişiklik sezmiş gibi başını kaldırdı, sivri kanatlarını kıpırdattı ve peşine düştü.
Av devam ediyordu.
Her akşam Bay al-Humaidi, 13 yaşındaki oğlu Talal ve bir avuç akrabası, şahinlerini av yarışmaları için eğitmek üzere başkent Doha’dan yaklaşık bir saatlik sürüş mesafesindeki Al Khor kasabası yakınlarındaki bu noktaya geliyor. Bu, ailesinin nesiller boyunca aktardığı bir geçiş ayini ve ülkenin bugününü Bedevi geçmişiyle birleştiren Katar kültürünün mihenk taşı.
Bay al-Humaidi’nin büyük büyükbabası, burası hala fakir bir Körfez ülkesiyken burada büyümüş. Bir zamanlar kuşları küçük hayvanları avlamak için kullandı – ailesinin yetersiz beslenmesine biraz protein ekledi. Ancak Katar, geniş gaz rezervlerinin keşfiyle zenginleşirken, en eski geleneklerinden biri de değişti.
Katar’ı saran futbol ateşi bu yıl Dünya Kupası’na ev sahipliği yapmasıyla sonuçlanmadan çok önce, doğancılık sporu ulusal bir gurur kaynağıydı.
Günümüzde toplumda çoğunlukla sembolik bir rol üstlenmiştir. Kuşlar evcil hayvan olarak besleniyor ve Katarlı erkekler tarafından onbinlerce dolarlık nakit ödüllü yarış yarışmaları ve yeni arabalar için eğitiliyor.
Ülkenin bağımlı olduğu göçmen işçilerin artmasıyla, kuşlara sahip olmak aynı zamanda bir statü sembolü haline geldi ve vatandaşların sayısının sekize bir olduğu bir ülkede Katarlı olarak tanımlanmanın görünür bir yolu haline geldi. Al-Humaidi, olaya karışanların neredeyse tamamının Katar uyruklu olduğunu söyledi.
Yukarıdaki gökyüzünde şahin daldı ve el salladı, dron avını gökyüzünde sürüklerken güvercine gittikçe yaklaştı.
Bay al-Humaidi’nin kuzeni Mohammad Ali al-Mohannadi, dronun uzaktan kumandasındaki gaza hafifçe manevra yaparken, “Onu kovalarken görün,” dedi.
Dronların eğitime nispeten yeni bir ek olduğunu ve son on yılda tanıtıldığını söyledi.
Daha önce erkekler bir uçurtmaya bir güvercin bağlayıp şahinlerin avlaması için onu gökyüzüne saldılar. Ve ondan önce eğitmenler bir çuval güvercin eti aldılar, üzerini tüylerle kapladılar, bir ipe bağladılar ve bir daire şeklinde salladılar.
Günümüzde erkekler, kaslarını güçlendirmek için kuşu günde en az 10 dakika takip etmeye çalışıyor. Al-Mohannadi, şahinin kanatlarını ne kadar hızlı çırparsa, avcı olarak o kadar gelişmiş olduğunu söyledi.
Kuş uyuşuk görünüyorsa, daha fazla egzersize ihtiyacı olduğunun veya önceki günkü egzersizden bitkin düştüğünün bir işareti olabilir.
“Herhangi bir hayvan gibiler: hastalanırlar, bazen yorulurlar, bir gün 15 dakika yürürler ve ertesi gün onları yerde bitkin halde buluruz” diye açıkladı gözlerini gökyüzündeki kuşa dikerek.
Şahin güvercini kaptığında, Bay al-Mohannadi, “Bitti!” diye bağırdı ve avı insansız hava aracına bağlayan kırmızı paraşütü serbest bıraktı. Adamlar daha sonra, uzun, kıvrık pençelerinde ölü güvercini almak için şahinin indiği yere koştular.
Al-Humaidi Bey’in telefon numarasının yazılı olduğu küçük bir bileklik, eğitim sırasında kuşun kendisine dönmemesi ve birinin onu çatıda bulması ihtimaline karşı atmacanın ayak bileğine dolandı. Bay al-Humaidi kuşun ensesini okşadı, bir GPS cihazını – başka bir güvenlik ağını – nazikçe çıkardı ve tüylerini dikkatlice yeniden düzenledi.
Kuşlardan birini kaybetmek maliyetli olabilir: En iyi şahinler milyonlarca dolar değerindedir ve hatta evcil hayvan olarak tutulanların bile sayısı genellikle on binlerce doları bulur.
Bay Al-Humaidi’nin şahininin ona nispeten mütevazı bir meblağ olan yaklaşık 2.000 $’a mal olduğunu söyledi.
Körfez’de yaygın olan iki şahin türünden biri olan ve hassasiyeti kadar hızı, cesareti ile de bilinen bir alaca şahindi.
“Ona herkesten çok senin özel olarak bakman gerekiyor,” diye açıkladı.
Kızıl güneş ufkun altına alçalırken, adamlar battaniyelerini ve çaylarını toplayıp Falcons’u Land Cruiser’larına geri koydular. Rahat bir eğitim günüydü, diye açıkladılar.
Diğer pek çok şahin avcısının aksine, her Ocak ayında Katar’da düzenlenen büyük şahincilik yarışmasına kuşlarını sokmaya hiç niyetleri yoktu.
Yarışmalar zor olabilir ve gerekli eğitim yorucu olabilir.
Etkinlik, bir kuşun görüşünü, hızını ve avlanma becerilerini test eden bir dizi mücadele içeriyor. Yarışmalardan birinde şahinler, tüm yıl boyunca onlardan kaçınmak için eğitilmiş güvercinleri yakalamak için yarışır.
Geçen yıl güvercinler o kadar iyiydi ki her bir şahin onlardan kaçtı. Güvercinler yaşama hakkı kazandı ve eğitmenleri bu yarışmanın ödülünü evine götürdü.
Elena Hawat raporlamaya katkıda bulundu.